ZİRVE DİYE YUVA YAPIYORUZ
ZİRVE DİYE YUVA YAPIYORUZ
Nerede o kadar yükselmek şimdiki insanlarla?
Adet etmişler yükselmeyi beton dolu binalarla.
Hakkı, hukuku düşünen hiç yok, gerisi angarya,
Tek düşündükleri nesli yok etmek adi silahlarla.
Çaresizlikle bir adım daha ileri atabilmek için,
Çivi misali çakıldığı yerde kalabilmek için,
Bu zalim dünyaya adaleti getirebilmek için,
Haksızlıklarla mücadele etmen gerekir.
Gecelerini ringde geçirir, çalışır düşman,
Hiç belli olmaz, çıkar karşına her zaman.
Dağ, taş, su uyur; asla uyumaz düşman,
Ancak aklın başına gelince olursun pişman.
Geldi, geçti gidiyor işte en güzel yıllar,
Geçmiyordu aklımızdan böyle hayaller.
Arkadaş, takdiri ilahî işte buymuş inan ki,
Gitmiyor arkadaşlıklarım hayalimden sanki.
Hayat yolunda bir adım daha ileri atıyoruz,
Elimizdeki fırsatları hoyratça dağıtıyoruz,
Kendimizi daima iyi, iyi diye avutuyoruz,
Çukurlara ise zirve diye yuva yapıyoruz.
Aralık / 1988
İstanbul
İdris Çetin’in kaleminden "Zirve Diye Yuva Yapıyoruz", adalet, haksızlık ve insanlığın beton yapılar arasında kayboluşunu anlatan derin anlamlı bir şiir. 1988 İstanbul'unun izlerini taşıyan bu eser, zamansız bir sorgulamayı gözler önüne seriyor.
SİGORTA ŞİRKETLERİMİZ
